یادمه ما یه رفیق ساز به دستی داشتیم که تیپ و تیریپش به قول خودش هنری بود و همیشه بقیه رو جاج می‌کرد که شما آزاد و رها نیستید و اسیر یه سری قید و بندها شدید و ...
تا اینکه یه بار من و اون اتفاقی نشستیم پای لپ تاپ یه دوست دیگه‌مون و یه فیلم هندی خنده‌دار دیدیم. اسمش یادم نیست ولی شاهرخ خان بازی کرده بود.
کلی هم خندیدیم و کیف کردیم.
اما چند وقت بعد توی یک جمعی من حرف اون فیلمه رو پیش کشیدم و گفتم آرمان یادته خیلی باحال و خنده‌دار بود و ...
ولی به کل منکر شد اون فیلمه رو دیده!!!
احتمالا چون توی اون جمع به خصوص که همه‌ش بحث سینمای تارکوفسکی و برگمان و بلاتار و... بود عارش می‌اومد بگه نشسته پای فیلم هندی!!!
بعدا بهش گفتم تو یکی دیگه غلط می‌کنی از آزاد و رها بودن حرف بزنی وقتی که می‌خوای خودت رو زیر ماسک فاخر بودن قایم کنی و نتونی به راحتی از لذت‌هایی که بردی صحبت کنی...
